Definify.com
Definition 2025
ճշմարիտ
ճշմարիտ
Armenian
Adjective
ճշմարիտ • (čšmarit) (superlative ամենաճշմարիտ)
Declension
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | ճշմարիտ (čšmarit) | ճշմարիտներ (čšmaritner) | ||
dative | ճշմարիտի (čšmariti) | ճշմարիտների (čšmaritneri) | ||
ablative | ճշմարիտից (čšmariticʿ) | ճշմարիտներից (čšmaritnericʿ) | ||
instrumental | ճշմարիտով (čšmaritov) | ճշմարիտներով (čšmaritnerov) | ||
locative | ճշմարիտում (čšmaritum) | ճշմարիտներում (čšmaritnerum) | ||
definite forms | ||||
nominative | ճշմարիտը/ճշմարիտն (čšmaritə/čšmaritn) | ճշմարիտները/ճշմարիտներն (čšmaritnerə/čšmaritnern) | ||
dative | ճշմարիտին (čšmaritin) | ճշմարիտներին (čšmaritnerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | ճշմարիտս (čšmarits) | ճշմարիտներս (čšmaritners) | ||
dative | ճշմարիտիս (čšmaritis) | ճշմարիտներիս (čšmaritneris) | ||
ablative | ճշմարիտիցս (čšmariticʿs) | ճշմարիտներիցս (čšmaritnericʿs) | ||
instrumental | ճշմարիտովս (čšmaritovs) | ճշմարիտներովս (čšmaritnerovs) | ||
locative | ճշմարիտումս (čšmaritums) | ճշմարիտներումս (čšmaritnerums) | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | ճշմարիտդ (čšmaritd) | ճշմարիտներդ (čšmaritnerd) | ||
dative | ճշմարիտիդ (čšmaritid) | ճշմարիտներիդ (čšmaritnerid) | ||
ablative | ճշմարիտիցդ (čšmariticʿd) | ճշմարիտներիցդ (čšmaritnericʿd) | ||
instrumental | ճշմարիտովդ (čšmaritovd) | ճշմարիտներովդ (čšmaritnerovd) | ||
locative | ճշմարիտումդ (čšmaritumd) | ճշմարիտներումդ (čšmaritnerumd) |
Adverb
ճշմարիտ • (čšmarit)
Derived terms
Derived terms
|
Related terms
- ճշմարտություն (čšmartutʿyun)
References
- Pʿapʿazean, Zakʿaria T. S. (1905), “ճշմարիտ”, in Gorcnakan baṙaran hayerēn-angłierēn [A Practical Dictionary Armenian-English], Constantinople: Press of H. Matteosian, page 289a
Old Armenian
Etymology
An Iranian borrowing. Compare Middle Persian cšm dyt' (čašmdīd, “visible, obvious”, literally “seen with (one’s own) eyes”). For the constituents compare Persian چشم (češm) and دیدن (didan).
Adjective
ճշմարիտ • (čšmarit)
- true, unquestionable, real, certain, sure; veridical, faithful, upright, frank, sincere
- ճշմարի՞տ իցէ ― čšmari?t icʿē ― is it true?
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | ճշմարիտ (čšmarit) | ճշմարիտք (čšmaritkʿ) | |
genitive | ճշմարտի (čšmarti) | ճշմարտաց (čšmartacʿ) | |
dative | ճշմարտի (čšmarti) | ճշմարտաց (čšmartacʿ) | |
accusative | ճշմարիտ (čšmarit) | ճշմարիտս (čšmarits) | |
ablative | ճշմարտէ (čšmartē) | ճշմարտաց (čšmartacʿ) | |
instrumental | ճշմարտաւ (čšmartaw) | ճշմարտաւք = ճշմարտօք (čšmartawkʿ = čšmartōkʿ) | |
locative | ճշմարտի (čšmarti) | ճշմարիտս (čšmarits) |
i-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | ճշմարիտ (čšmarit) | ճշմարիտք (čšmaritkʿ) | |
genitive | ճշմարտի (čšmarti) | ճշմարտից (čšmarticʿ) | |
dative | ճշմարտի (čšmarti) | ճշմարտից (čšmarticʿ) | |
accusative | ճշմարիտ (čšmarit) | ճշմարիտս (čšmarits) | |
ablative | ճշմարտէ (čšmartē) | ճշմարտից (čšmarticʿ) | |
instrumental | ճշմարտիւ (čšmartiw) | ճշմարտիւք (čšmartiwkʿ) | |
locative | ճշմարտի (čšmarti) | ճշմարիտս (čšmarits) |
Adverb
ճշմարիտ • (čšmarit)
Derived terms
Derived terms
|
Descendants
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ճշմարիտ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “ճշմարիտ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ճշմարիտ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
- Godel, Robert (1975) An introduction to the study of classical Armenian, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, page 5