Definify.com
Definition 2024
ճեմեմ
ճեմեմ
Old Armenian
Verb
ճեմեմ • (čemem) (aorist indicative ճեմեցի)
- (post-classical) Alternative form of ճեմիմ (čemim)
Conjugation
active
| infinitive | ճեմել (čemel) | participle | ճեմեցեալ, ճեմեալ (čemecʿeal, čemeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | ճեմեցուցանեմ (čemecʿucʿanem) | aorist stem | ճեմեց- (čemecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ճեմեմ (čemem) | ճեմես (čemes) | ճեմէ (čemē) | ճեմեմք (čememkʿ) | ճեմէք (čemēkʿ) | ճեմեն (čemen) | |
| imperfect | ճեմէի, ճեմեի* (čemēi, čemei*) | ճեմէիր, ճեմեիր* (čemēir, čemeir*) | ճեմէր (čemēr) | ճեմէաք, ճեմեաք* (čemēakʿ, čemeakʿ*) | ճեմէիք, ճեմեիք* (čemēikʿ, čemeikʿ*) | ճեմէին, ճեմեին* (čemēin, čemein*) | |
| aorist | ճեմեցի (čemecʿi) | ճեմեցեր (čemecʿer) | ճեմեաց (čemeacʿ) | ճեմեցաք (čemecʿakʿ) | ճեմեցէք, ճեմեցիք (čemecʿēkʿ, čemecʿikʿ) | ճեմեցին (čemecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ճեմիցեմ (čemicʿem) | ճեմիցես (čemicʿes) | ճեմիցէ (čemicʿē) | ճեմիցեմք (čemicʿemkʿ) | ճեմիցէք (čemicʿēkʿ) | ճեմիցեն (čemicʿen) | |
| aorist | ճեմեցից (čemecʿicʿ) | ճեմեսցես (čemescʿes) | ճեմեսցէ (čemescʿē) | ճեմեսցուք (čemescʿukʿ) | ճեմեսջիք (čemesǰikʿ) | ճեմեսցեն (čemescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ճեմեա՛ (čemeá) | — | — | ճեմեցէ՛ք (čemecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | ճեմեսջի՛ր (čemesǰír) | — | — | ճեմեսջի՛ք (čemesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ճեմեր (mí čemer) | — | — | մի՛ ճեմէք (mí čemēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “ճեմեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy