Definify.com
Definition 2025
կործեմ
կործեմ
Old Armenian
Verb
կործեմ • (korcem) (aorist indicative կործեցի)
- (transitive) to empty, to overthrow a vessel
Conjugation
active
| infinitive | կործել (korcel) | participle | կործեցեալ, կործեալ (korcecʿeal, korceal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կործեց- (korcecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կործեմ (korcem) | կործես (korces) | կործէ (korcē) | կործեմք (korcemkʿ) | կործէք (korcēkʿ) | կործեն (korcen) | |
| imperfect | կործէի, կործեի* (korcēi, korcei*) | կործէիր, կործեիր* (korcēir, korceir*) | կործէր (korcēr) | կործէաք, կործեաք* (korcēakʿ, korceakʿ*) | կործէիք, կործեիք* (korcēikʿ, korceikʿ*) | կործէին, կործեին* (korcēin, korcein*) | |
| aorist | կործեցի (korcecʿi) | կործեցեր (korcecʿer) | կործեաց (korceacʿ) | կործեցաք (korcecʿakʿ) | կործեցէք, կործեցիք (korcecʿēkʿ, korcecʿikʿ) | կործեցին (korcecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կործիցեմ (korcicʿem) | կործիցես (korcicʿes) | կործիցէ (korcicʿē) | կործիցեմք (korcicʿemkʿ) | կործիցէք (korcicʿēkʿ) | կործիցեն (korcicʿen) | |
| aorist | կործեցից (korcecʿicʿ) | կործեսցես (korcescʿes) | կործեսցէ (korcescʿē) | կործեսցուք (korcescʿukʿ) | կործեսջիք (korcesǰikʿ) | կործեսցեն (korcescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կործեա՛ (korceá) | — | — | կործեցէ՛ք (korcecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | կործեսջի՛ր (korcesǰír) | — | — | կործեսջի՛ք (korcesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կործեր (mí korcer) | — | — | մի՛ կործէք (mí korcēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
Descendants
- Armenian: կործել (korcel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կործեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy