Definify.com
Definition 2024
կիտուած
կիտուած
Old Armenian
Noun
կիտուած • (kituac)
- dotted ornament
Declension
o-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | կիտուած (kituac) | կիտուածք (kituackʿ) | |
| genitive | կիտուածոյ (kituacoy) | կիտուածոց (kituacocʿ) | |
| dative | կիտուածոյ (kituacoy) | կիտուածոց (kituacocʿ) | |
| accusative | կիտուած (kituac) | կիտուածս (kituacs) | |
| ablative | կիտուածոյ (kituacoy) | կիտուածոց (kituacocʿ) | |
| instrumental | կիտուածով (kituacov) | կիտուածովք (kituacovkʿ) | |
| locative | կիտուած (kituac) | կիտուածս (kituacs) |
Descendants
- Armenian: կիտվածք (kitvackʿ)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կիտուած”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy