Definify.com
Definition 2024
կարաւան
կարաւան
Old Armenian
Alternative forms
- կարեւան (karewan)
- կարվան (karvan) (post-classical)
- քաւվրայն (kʿawvrayn) (post-classical)
- կարուան (karuan) (post-classical)
Noun
կարաւան • (karawan)
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կարաւան (karawan) | կարաւանք (karawankʿ) | |
genitive | կարաւանի (karawani) | կարաւանաց (karawanacʿ) | |
dative | կարաւանի (karawani) | կարաւանաց (karawanacʿ) | |
accusative | կարաւան (karawan) | կարաւանս (karawans) | |
ablative | կարաւանէ (karawanē) | կարաւանաց (karawanacʿ) | |
instrumental | կարաւանաւ (karawanaw) | կարաւանաւք = կարաւանօք (karawanawkʿ = karawanōkʿ) | |
locative | կարաւանի (karawani) | կարաւանս (karawans) |
Descendants
- Armenian: քարավան (kʿaravan)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կարաւան”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կարաւան”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “կարաւան”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935