Definify.com
Definition 2024
կատակել
կատակել
Armenian
Verb
կատակել • (katakel)
- to joke (to tell jokes)
- (archaic) to ridicule, to mock
- to disregard, to scoff (to ignore or not take seriously)
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | կատակել (katakel) | imperfective converb | կատակում (katakum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | — | simultaneous converb | կատակելիս (katakelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | կատակել (katakel) | ||||
| aorist stem | կատակ- (katak-) | future converb I | կատակելու (katakelu) | ||||
| resultative participle | կատակած (katakac) | future converb II | կատակելիք (katakelikʿ) | ||||
| subject participle | կատակող (katakoł) | connegative converb | կատակի (kataki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | կատակում եմ (katakum em) | կատակում ես (katakum es) | կատակում է (katakum ē) | կատակում ենք (katakum enkʿ) | կատակում եք (katakum ekʿ) | կատակում են (katakum en) | |
| imperfect | կատակում էի (katakum ēi) | կատակում էիր (katakum ēir) | կատակում էր (katakum ēr) | կատակում էինք (katakum ēinkʿ) | կատակում էիք (katakum ēikʿ) | կատակում էին (katakum ēin) | |
| future | կատակելու եմ (katakelu em) | կատակելու ես (katakelu es) | կատակելու է (katakelu ē) | կատակելու ենք (katakelu enkʿ) | կատակելու եք (katakelu ekʿ) | կատակելու են (katakelu en) | |
| future perfect | կատակելու էի (katakelu ēi) | կատակելու էիր (katakelu ēir) | կատակելու էր (katakelu ēr) | կատակելու էինք (katakelu ēinkʿ) | կատակելու էիք (katakelu ēikʿ) | կատակելու էին (katakelu ēin) | |
| present perfect | կատակել եմ (katakel em) | կատակել ես (katakel es) | կատակել է (katakel ē) | կատակել ենք (katakel enkʿ) | կատակել եք (katakel ekʿ) | կատակել են (katakel en) | |
| pluperfect | կատակել էի (katakel ēi) | կատակել էիր (katakel ēir) | կատակել էր (katakel ēr) | կատակել էինք (katakel ēinkʿ) | կատակել էիք (katakel ēikʿ) | կատակել էին (katakel ēin) | |
| aorist | կատակեցի, կատակի* (katakecʿi, kataki*) | կատակեցիր, կատակիր* (katakecʿir, katakir*) | կատակեց (katakecʿ) | կատակեցինք, կատակինք* (katakecʿinkʿ, katakinkʿ*) | կատակեցիք, կատակիք* (katakecʿikʿ, katakikʿ*) | կատակեցին, կատակին* (katakecʿin, katakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կատակեմ (katakem) | կատակես (katakes) | կատակի (kataki) | կատակենք (katakenkʿ) | կատակեք (katakekʿ) | կատակեն (kataken) | |
| future perfect | կատակեի (katakei) | կատակեիր (katakeir) | կատակեր (kataker) | կատակեինք (katakeinkʿ) | կատակեիք (katakeikʿ) | կատակեին (katakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կկատակեմ (kkatakem) | կկատակես (kkatakes) | կկատակի (kkataki) | կկատակենք (kkatakenkʿ) | կկատակեք (kkatakekʿ) | կկատակեն (kkataken) | |
| future perfect | կկատակեի (kkatakei) | կկատակեիր (kkatakeir) | կկատակեր (kkataker) | կկատակեինք (kkatakeinkʿ) | կկատակեիք (kkatakeikʿ) | կկատակեին (kkatakein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | կատակի՛ր, կատակի՛* (katakír, katakí*) | — | — | կատակե՛ք, կատակեցե՛ք** (katakékʿ, katakecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չկատակել (čʿkatakel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չկատակի (čʿkataki) | ||||||
| resultative participle | չկատակած (čʿkatakac) | ||||||
| subject participle | չկատակող (čʿkatakoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ կատակում (čʿem katakum) | չես կատակում (čʿes katakum) | չի կատակում (čʿi katakum) | չենք կատակում (čʿenkʿ katakum) | չեք կատակում (čʿekʿ katakum) | չեն կատակում (čʿen katakum) | |
| imperfect | չէի կատակում (čʿēi katakum) | չէիր կատակում (čʿēir katakum) | չէր կատակում (čʿēr katakum) | չէինք կատակում (čʿēinkʿ katakum) | չէիք կատակում (čʿēikʿ katakum) | չէին կատակում (čʿēin katakum) | |
| future | չեմ կատակելու (čʿem katakelu) | չես կատակելու (čʿes katakelu) | չի կատակելու (čʿi katakelu) | չենք կատակելու (čʿenkʿ katakelu) | չեք կատակելու (čʿekʿ katakelu) | չեն կատակելու (čʿen katakelu) | |
| future perfect | չէի կատակելու (čʿēi katakelu) | չէիր կատակելու (čʿēir katakelu) | չէր կատակելու (čʿēr katakelu) | չէինք կատակելու (čʿēinkʿ katakelu) | չէիք կատակելու (čʿēikʿ katakelu) | չէին կատակելու (čʿēin katakelu) | |
| present perfect | չեմ կատակել (čʿem katakel) | չես կատակել (čʿes katakel) | չի կատակել (čʿi katakel) | չենք կատակել (čʿenkʿ katakel) | չեք կատակել (čʿekʿ katakel) | չեն կատակել (čʿen katakel) | |
| pluperfect | չէի կատակել (čʿēi katakel) | չէիր կատակել (čʿēir katakel) | չէր կատակել (čʿēr katakel) | չէինք կատակել (čʿēinkʿ katakel) | չէիք կատակել (čʿēikʿ katakel) | չէին կատակել (čʿēin katakel) | |
| aorist | չկատակեցի, չկատակի* (čʿkatakecʿi, čʿkataki*) | չկատակեցիր, չկատակիր* (čʿkatakecʿir, čʿkatakir*) | չկատակեց (čʿkatakecʿ) | չկատակեցինք, չկատակինք* (čʿkatakecʿinkʿ, čʿkatakinkʿ*) | չկատակեցիք, չկատակիք* (čʿkatakecʿikʿ, čʿkatakikʿ*) | չկատակեցին, չկատակին* (čʿkatakecʿin, čʿkatakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չկատակեմ (čʿkatakem) | չկատակես (čʿkatakes) | չկատակի (čʿkataki) | չկատակենք (čʿkatakenkʿ) | չկատակեք (čʿkatakekʿ) | չկատակեն (čʿkataken) | |
| future perfect | չկատակեի (čʿkatakei) | չկատակեիր (čʿkatakeir) | չկատակեր (čʿkataker) | չկատակեինք (čʿkatakeinkʿ) | չկատակեիք (čʿkatakeikʿ) | չկատակեին (čʿkatakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ կատակի (čʿem kataki) | չես կատակի (čʿes kataki) | չի կատակի (čʿi kataki) | չենք կատակի (čʿenkʿ kataki) | չեք կատակի (čʿekʿ kataki) | չեն կատակի (čʿen kataki) | |
| future perfect | չէի կատակի (čʿēi kataki) | չէիր կատակի (čʿēir kataki) | չէր կատակի (čʿēr kataki) | չէինք կատակի (čʿēinkʿ kataki) | չէիք կատակի (čʿēikʿ kataki) | չէին կատակի (čʿēin kataki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ կատակիր, մի՛ կատակի* (mí katakir, mí kataki*) | — | — | մի՛ կատակեք, մի՛ կատակեցեք** (mí katakekʿ, mí katakecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | կատակել (katakel) | |||
| dative | կատակելու (katakelu) | |||
| ablative | կատակելուց (katakelucʿ) | |||
| instrumental | կատակելով (katakelov) | |||
| locative | կատակելում (katakelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | կատակելը/կատակելն (katakelə/katakeln) | |||
| dative | կատակելուն (katakelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | կատակելս (katakels) | |||
| dative | կատակելուս (katakelus) | |||
| ablative | կատակելուցս (katakelucʿs) | |||
| instrumental | կատակելովս (katakelovs) | |||
| locative | կատակելումս (katakelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | կատակելդ (katakeld) | |||
| dative | կատակելուդ (katakelud) | |||
| ablative | կատակելուցդ (katakelucʿd) | |||
| instrumental | կատակելովդ (katakelovd) | |||
| locative | կատակելումդ (katakelumd) | |||