Definify.com
Definition 2024
խօթութիւն
խօթութիւն
Old Armenian
Noun
խօթութիւն • (xōtʿutʿiwn)
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | խօթութիւն (xōtʿutʿiwn) | խօթութիւնք (xōtʿutʿiwnkʿ) | |
| genitive | խօթութեան (xōtʿutʿean) | խօթութեանց (xōtʿutʿeancʿ) | |
| dative | խօթութեան (xōtʿutʿean) | խօթութեանց (xōtʿutʿeancʿ) | |
| accusative | խօթութիւն (xōtʿutʿiwn) | խօթութիւնս (xōtʿutʿiwns) | |
| ablative | խօթութենէ (xōtʿutʿenē) | խօթութեանց (xōtʿutʿeancʿ) | |
| instrumental | խօթութեամբ (xōtʿutʿeamb) | խօթութեամբք (xōtʿutʿeambkʿ) | |
| locative | խօթութեան (xōtʿutʿean) | խօթութիւնս (xōtʿutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: խոթություն (xotʿutʿyun) (xotʿut’yun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “խօթութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy