Definify.com

Definition 2024

խոցոտեմ

խոցոտեմ

Old Armenian

Verb

խոցոտեմ • ‎(xocʿotem) (aorist indicative խանձատեցի)

(transitive) to wound severely, to cover with wounds
(transitive, figuratively) to prick the conscience

Conjugation

active

person		singular			plural
infinitive		խոցոտել ‎(xocʿotel)		participle	խոցոտեցեալ, խոցոտեալ ‎(xocʿotecʿeal, xocʿoteal)
causative		—		aorist stem	խոցոտեց- ‎(xocʿotecʿ-)
person		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	խոցոտեմ ‎(xocʿotem)	խոցոտես ‎(xocʿotes)	խոցոտէ ‎(xocʿotē)	խոցոտեմք ‎(xocʿotemkʿ)	խոցոտէք ‎(xocʿotēkʿ)	խոցոտեն ‎(xocʿoten)
	imperfect	խոցոտէի, խոցոտեի* ‎(xocʿotēi, xocʿotei*)	խոցոտէիր, խոցոտեիր* ‎(xocʿotēir, xocʿoteir*)	խոցոտէր ‎(xocʿotēr)	խոցոտէաք, խոցոտեաք* ‎(xocʿotēakʿ, xocʿoteakʿ*)	խոցոտէիք, խոցոտեիք* ‎(xocʿotēikʿ, xocʿoteikʿ*)	խոցոտէին, խոցոտեին* ‎(xocʿotēin, xocʿotein*)
	aorist	խոցոտեցի ‎(xocʿotecʿi)	խոցոտեցեր ‎(xocʿotecʿer)	խոցոտեաց ‎(xocʿoteacʿ)	խոցոտեցաք ‎(xocʿotecʿakʿ)	խոցոտեցէք, խոցոտեցիք ‎(xocʿotecʿēkʿ, xocʿotecʿikʿ)	խոցոտեցին ‎(xocʿotecʿin)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	խոցոտիցեմ ‎(xocʿoticʿem)	խոցոտիցես ‎(xocʿoticʿes)	խոցոտիցէ ‎(xocʿoticʿē)	խոցոտիցեմք ‎(xocʿoticʿemkʿ)	խոցոտիցէք ‎(xocʿoticʿēkʿ)	խոցոտիցեն ‎(xocʿoticʿen)
	aorist	խոցոտեցից ‎(xocʿotecʿicʿ)	խոցոտեսցես ‎(xocʿotescʿes)	խոցոտեսցէ ‎(xocʿotescʿē)	խոցոտեսցուք ‎(xocʿotescʿukʿ)	խոցոտեսջիք ‎(xocʿotesǰikʿ)	խոցոտեսցեն ‎(xocʿotescʿen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	խոցոտեա՛ ‎(xocʿoteá)	—	—	խոցոտեցէ՛ք ‎(xocʿotecʿḗkʿ)	—
	cohortative	—	խոցոտեսջի՛ր ‎(xocʿotesǰír)	—	—	խոցոտեսջի՛ք ‎(xocʿotesǰíkʿ)	—
	prohibitive	—	մի՛ խոցոտեր ‎(mí xocʿoter)	—	—	մի՛ խոցոտէք ‎(mí xocʿotēkʿ)	—
*rare

Derived terms

անխոցոտելի ‎(anxocʿoteli)

խոցոտիչ ‎(xocʿotičʿ)

խոցոտումն ‎(xocʿotumn)

Descendants

Armenian: խոցոտել ‎(xocʿotel)

References

Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “խոցոտեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy