Definify.com
Definition 2024
խեթեմ
խեթեմ
Old Armenian
Verb
խեթեմ • (xetʿem) (aorist indicative խեթեցի)
Conjugation
active
| infinitive | խեթել (xetʿel) | participle | խեթեցեալ, խեթեալ (xetʿecʿeal, xetʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խեթեց- (xetʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խեթեմ (xetʿem) | խեթես (xetʿes) | խեթէ (xetʿē) | խեթեմք (xetʿemkʿ) | խեթէք (xetʿēkʿ) | խեթեն (xetʿen) | |
| imperfect | խեթէի, խեթեի* (xetʿēi, xetʿei*) | խեթէիր, խեթեիր* (xetʿēir, xetʿeir*) | խեթէր (xetʿēr) | խեթէաք, խեթեաք* (xetʿēakʿ, xetʿeakʿ*) | խեթէիք, խեթեիք* (xetʿēikʿ, xetʿeikʿ*) | խեթէին, խեթեին* (xetʿēin, xetʿein*) | |
| aorist | խեթեցի (xetʿecʿi) | խեթեցեր (xetʿecʿer) | խեթեաց (xetʿeacʿ) | խեթեցաք (xetʿecʿakʿ) | խեթեցէք, խեթեցիք (xetʿecʿēkʿ, xetʿecʿikʿ) | խեթեցին (xetʿecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խեթիցեմ (xetʿicʿem) | խեթիցես (xetʿicʿes) | խեթիցէ (xetʿicʿē) | խեթիցեմք (xetʿicʿemkʿ) | խեթիցէք (xetʿicʿēkʿ) | խեթիցեն (xetʿicʿen) | |
| aorist | խեթեցից (xetʿecʿicʿ) | խեթեսցես (xetʿescʿes) | խեթեսցէ (xetʿescʿē) | խեթեսցուք (xetʿescʿukʿ) | խեթեսջիք (xetʿesǰikʿ) | խեթեսցեն (xetʿescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խեթեա՛ (xetʿeá) | — | — | խեթեցէ՛ք (xetʿecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | խեթեսջի՛ր (xetʿesǰír) | — | — | խեթեսջի՛ք (xetʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խեթեր (mí xetʿer) | — | — | մի՛ խեթէք (mí xetʿēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | խեթել, խեթիլ* (xetʿel, xetʿil*) | participle | խեթեցեալ, խեթեալ (xetʿecʿeal, xetʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խեթեց- (xetʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խեթիմ (xetʿim) | խեթիս (xetʿis) | խեթի (xetʿi) | խեթիմք (xetʿimkʿ) | խեթիք (xetʿikʿ) | խեթին (xetʿin) | |
| imperfect | խեթէի (xetʿēi) | խեթէիր (xetʿēir) | խեթէր, խեթիւր (xetʿēr, xetʿiwr) | խեթէաք (xetʿēakʿ) | խեթէիք (xetʿēikʿ) | խեթէին (xetʿēin) | |
| aorist | խեթեցայ (xetʿecʿay) | խեթեցար (xetʿecʿar) | խեթեցաւ (xetʿecʿaw) | խեթեցաք (xetʿecʿakʿ) | խեթեցայք (xetʿecʿaykʿ) | խեթեցան (xetʿecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խեթիցիմ (xetʿicʿim) | խեթիցիս (xetʿicʿis) | խեթիցի (xetʿicʿi) | խեթիցիմք (xetʿicʿimkʿ) | խեթիցիք (xetʿicʿikʿ) | խեթիցին (xetʿicʿin) | |
| aorist | խեթեցայց (xetʿecʿaycʿ) | խեթեսցիս (xetʿescʿis) | խեթեսցի (xetʿescʿi) | խեթեսցուք (xetʿescʿukʿ) | խեթեսջիք (xetʿesǰikʿ) | խեթեսցին (xetʿescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խեթեա՛ց (xetʿeácʿ) | — | — | խեթեցարո՛ւք (xetʿecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | խեթեսջի՛ր (xetʿesǰír) | — | — | խեթեսջի՛ք (xetʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խեթիր (mí xetʿir) | — | — | մի՛ խեթիք (mí xetʿikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms
|
|
|
Descendants
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “խեթեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “խեթեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1973), “խեթ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), volume II, 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935, page 355a
- J̌ahukyan, Geworg (1987) Hayocʿ lezvi patmutʿyun; naxagrayin žamanakašrǰan [History of the Armenian language: The Pre-Literary Period] (in Armenian), Yerevan: Academy Press, pages 147, 191
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 325