Definify.com
Definition 2024
զատանեմ
զատանեմ
Old Armenian
Alternative forms
- զատեմ (zatem)
- զատանամ (zatanam) (mediopassive sense)
Verb
զատանեմ • (zatanem) (aorist indicative զատի)
- (transitive) to separate, to divide, to distract, to scatter, to disjoin, to detach, to dry up, to disunite, to take to pieces, to disentangle, to pick
- (in the mediopassive, intransitive) to separate; to retire
Conjugation
active
| infinitive | զատանել (zatanel) | participle | զատեալ (zateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | զատուցանեմ (zatucʿanem) | aorist stem | զատ- (zat-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զատանեմ (zatanem) | զատանես (zatanes) | զատանէ (zatanē) | զատանեմք (zatanemkʿ) | զատանէք (zatanēkʿ) | զատանեն (zatanen) | |
| imperfect | զատանէի, զատանեի* (zatanēi, zatanei*) | զատանէիր, զատանեիր* (zatanēir, zataneir*) | զատանէր (zatanēr) | զատանէաք, զատանեաք* (zatanēakʿ, zataneakʿ*) | զատանէիք, զատանեիք* (zatanēikʿ, zataneikʿ*) | զատանէին, զատանեին* (zatanēin, zatanein*) | |
| aorist | զատի (zati) | զատեր (zater) | եզատ (ezat) | զատաք (zatakʿ) | զատէք, զատիք (zatēkʿ, zatikʿ) | զատին (zatin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զատանիցեմ (zatanicʿem) | զատանիցես (zatanicʿes) | զատանիցէ (zatanicʿē) | զատանիցեմք (zatanicʿemkʿ) | զատանիցէք (zatanicʿēkʿ) | զատանիցեն (zatanicʿen) | |
| aorist | զատից (zaticʿ) | զատցես (zatcʿes) | զատցէ (zatcʿē) | զատցուք (zatcʿukʿ) | զատջիք (zatǰikʿ) | զատցեն (zatcʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | զա՛տ (zát) | — | — | զատէ՛ք (zatḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | զատջի՛ր (zatǰír) | — | — | զատջի՛ք (zatǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ զատաներ (mí zataner) | — | — | մի՛ զատանէք (mí zatanēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | զատանել, զատանիլ* (zatanel, zatanil*) | participle | զատեալ (zateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | զատուցանեմ (zatucʿanem) | aorist stem | զատ- (zat-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զատանիմ (zatanim) | զատանիս (zatanis) | զատանի (zatani) | զատանիմք (zatanimkʿ) | զատանիք (zatanikʿ) | զատանին (zatanin) | |
| imperfect | զատանէի (zatanēi) | զատանէիր (zatanēir) | զատանէր, զատանիւր (zatanēr, zataniwr) | զատանէաք (zatanēakʿ) | զատանէիք (zatanēikʿ) | զատանէին (zatanēin) | |
| aorist | զատայ (zatay) | զատար (zatar) | զատաւ (zataw) | զատաք (zatakʿ) | զատայք (zataykʿ) | զատան (zatan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զատանիցիմ (zatanicʿim) | զատանիցիս (zatanicʿis) | զատանիցի (zatanicʿi) | զատանիցիմք (zatanicʿimkʿ) | զատանիցիք (zatanicʿikʿ) | զատանիցին (zatanicʿin) | |
| aorist | զատայց (zataycʿ) | զատցիս (zatcʿis) | զատցի (zatcʿi) | զատցուք (zatcʿukʿ) | զատջիք (zatǰikʿ) | զատցին (zatcʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | զատի՛ր (zatír) | — | — | զատարո՛ւք (zatarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | զատջի՛ր (zatǰír) | — | — | զատջի՛ք (zatǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ զատանիր (mí zatanir) | — | — | մի՛ զատանիք (mí zatanikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms
|
|
|
Descendants
- Armenian: զատել (zatel)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “զատանեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “զատանեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy