Definify.com
Definition 2024
զայրոյթ
զայրոյթ
Old Armenian
Noun
զայրոյթ • (zayroytʿ)
- gust of passion, anger, wrath, spite, vexation, indignation, fury, rage, revolt
- առ զայրոյթ ― aṙ zayroytʿ ― in despite of
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | զայրոյթ (zayroytʿ) | զայրոյթք (zayroytʿkʿ) | |
| genitive | զայրութի (zayrutʿi) | զայրութից (zayrutʿicʿ) | |
| dative | զայրութի (zayrutʿi) | զայրութից (zayrutʿicʿ) | |
| accusative | զայրոյթ (zayroytʿ) | զայրոյթս (zayroytʿs) | |
| ablative | զայրութէ (zayrutʿē) | զայրութից (zayrutʿicʿ) | |
| instrumental | զայրութիւ (zayrutʿiw) | զայրութիւք (zayrutʿiwkʿ) | |
| locative | զայրութի (zayrutʿi) | զայրոյթս (zayroytʿs) |
Descendants
- Armenian: զայրույթ (zayruytʿ)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “զայրոյթ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “զայրոյթ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy