Definify.com
Definition 2024
բացակայ
բացակայ
Old Armenian
Adjective
բացակայ • (bacʿakay)
Declension
i-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | բացակայ (bacʿakay) | բացակայք (bacʿakaykʿ) | |
genitive | բացակայի (bacʿakayi) | բացակայից (bacʿakayicʿ) | |
dative | բացակայի (bacʿakayi) | բացակայից (bacʿakayicʿ) | |
accusative | բացակայ (bacʿakay) | բացակայս (bacʿakays) | |
ablative | բացակայէ (bacʿakayē) | բացակայից (bacʿakayicʿ) | |
instrumental | բացակայիւ (bacʿakayiw) | բացակայիւք (bacʿakayiwkʿ) | |
locative | բացակայի (bacʿakayi) | բացակայս (bacʿakays) |
Descendants
- Armenian: բացակա (bacʿaka)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “բացակայ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “բացակայ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy