Definify.com
Definition 2024
աւթեմ
աւթեմ
Old Armenian
Verb
աւթեմ • (awtʿem)
- Alternative form of օթեմ (ōtʿem)
Conjugation
active
| infinitive | աւթել (awtʿel) | participle | աւթեցեալ, աւթեալ (awtʿecʿeal, awtʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւթեց- (awtʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւթեմ (awtʿem) | աւթես (awtʿes) | աւթէ (awtʿē) | աւթեմք (awtʿemkʿ) | աւթէք (awtʿēkʿ) | աւթեն (awtʿen) | |
| imperfect | աւթէի, աւթեի* (awtʿēi, awtʿei*) | աւթէիր, աւթեիր* (awtʿēir, awtʿeir*) | աւթէր (awtʿēr) | աւթէաք, աւթեաք* (awtʿēakʿ, awtʿeakʿ*) | աւթէիք, աւթեիք* (awtʿēikʿ, awtʿeikʿ*) | աւթէին, աւթեին* (awtʿēin, awtʿein*) | |
| aorist | աւթեցի (awtʿecʿi) | աւթեցեր (awtʿecʿer) | աւթեաց (awtʿeacʿ) | աւթեցաք (awtʿecʿakʿ) | աւթեցէք, աւթեցիք (awtʿecʿēkʿ, awtʿecʿikʿ) | աւթեցին (awtʿecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւթիցեմ (awtʿicʿem) | աւթիցես (awtʿicʿes) | աւթիցէ (awtʿicʿē) | աւթիցեմք (awtʿicʿemkʿ) | աւթիցէք (awtʿicʿēkʿ) | աւթիցեն (awtʿicʿen) | |
| aorist | աւթեցից (awtʿecʿicʿ) | աւթեսցես (awtʿescʿes) | աւթեսցէ (awtʿescʿē) | աւթեսցուք (awtʿescʿukʿ) | աւթեսջիք (awtʿesǰikʿ) | աւթեսցեն (awtʿescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւթեա՛ (awtʿeá) | — | — | աւթեցէ՛ք (awtʿecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | աւթեսջի՛ր (awtʿesǰír) | — | — | աւթեսջի՛ք (awtʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւթեր (mí awtʿer) | — | — | մի՛ աւթէք (mí awtʿēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||