Definify.com

Definition 2024


саң

саң

Bashkir

Noun

саң (sañ)

  1. dust
    Саң бураны.
    Sañ buranï.
    Dust storm.
    Турғай саңда ҡойонһа, ямғыр яуа.
    Turğay sañda qoyonha, yamğïr yawa.
    If a sparrow takes a dust bath, it will rain.

Declension

Synonyms

Etymology 2

From Old Turkic čaŋ (bell; cymbals), from Sinitic (Chinese (zhēng, gong)).

Cognate with Khakas саң (sañ), Turkish çan (bell), etc.

Pronunciation

Noun

саң (sañ)

  1. the resonant sound of a bell or metal; ring, jingle, chime, toll (sound)
    Ҡаланан даң-доң саң ҡаҡҡан тауыш ишетелде.
    Qalanan dañ-doñ sañ qaqqan tawïš išetelde.
    The sound of ringing was heard from the city.
  2. (figuratively) alarm bell, tocsin
    Һуңғы арала, ниһәйәт, властең төрлө кимәлдерендә саң ҡаға башланылар: конференциялар йыялар, докладтар уҡыйҙар, һәр министрлыҡ тиерлек үҙ проектын тәҡдим итә.
    Huñğï arala, nihäyät, vlasteñ törlö kimälderendä sañ qağa bašlanïlar: konferentsiyalar yïyalar, dokladtar uqïyðar, här ministrlïq tiyerlek üð proyektïn täqdim itä.
    Recently, after all, (they) began to ring the alarm bell at various levels of authorities: (they) convene conferences, read reports, almost every ministry proposes its project.

Declension

References

  • Nadeljajev, V. M.; Nasilov, D. M.; Tenišev, E. R.; Ščerbak, A. M., editors (1969), “čaŋ”, in Drevnetjurkskij slovarʹ [Dictionary of Old Turkic] (in Russian), Leningrad: USSR Academy of Sciences, Nauka, page 139a

Khakas

Noun

саң (sañ)

  1. bell