Definify.com
Definition 2024
обори
обори
Macedonian
Verb
обори • (obori) pf
- (transitive) to knock down, push onto the ground, defeat
Conjugation
Conjugation of обори (perfective, present in -и)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | оборел | оборил | adjectival partc. | оборен |
| feminine | оборела | оборила | adverbial partc. | — |
| neuter | оборело | оборило | verbal noun | — |
| plural | обореле | обориле | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | оборам | оборев | оборив | — |
| 2nd singular | обориш | обореше | обори | обори |
| 3rd singular | обори | обореше | обори | — |
| 1st plural | обориме | оборевме | оборивме | — |
| 2nd plural | оборите | оборевте | оборивте | оборете |
| 3rd plural | оборат | обореа | оборија | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум оборил | present of сум + aorist л-participle | ||
| pluperfect | бев оборил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
| future | ќе оборам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе оборев | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум оборел | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би оборил | би + aorist л-participle | ||