Definify.com
Definition 2025
изранить
изранить
Russian
Verb
изра́нить • (izránitʹ) pf (imperfective ра́нить)
Conjugation
Conjugation of изра́нить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | изра́нить izránitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | изра́нивший izránivšij |
| passive | — | изра́ненный izránennyj |
| adverbial | — | изра́нив izrániv, изра́нивши izránivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | изра́ню izránju |
| 2nd singular (ты) | — | изра́нишь izránišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | изра́нит izránit |
| 1st plural (мы) | — | изра́ним izránim |
| 2nd plural (вы) | — | изра́ните izránite |
| 3rd plural (они́) | — | изра́нят izránjat |
| imperative | singular | plural |
| изра́нь izránʹ |
изра́ньте izránʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | изра́нил izránil |
изра́нили izránili |
| feminine (я/ты/она́) | изра́нила izránila |
|
| neuter (оно́) | изра́нило izránilo |
|