Definify.com
Definition 2025
бурлить
бурлить
Russian
Verb
бурли́ть • (burlítʹ) impf
Conjugation
Conjugation of бурли́ть (class 4b imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | бурли́ть burlítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | бурля́щий burljáščij |
бурли́вший burlívšij |
| passive | — | — |
| adverbial | бурля́ burljá |
бурли́в burlív, бурли́вши burlívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | бурлю́ burljú |
бу́ду бурли́ть búdu burlítʹ |
| 2nd singular (ты) | бурли́шь burlíšʹ |
бу́дешь бурли́ть búdešʹ burlítʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | бурли́т burlít |
бу́дет бурли́ть búdet burlítʹ |
| 1st plural (мы) | бурли́м burlím |
бу́дем бурли́ть búdem burlítʹ |
| 2nd plural (вы) | бурли́те burlíte |
бу́дете бурли́ть búdete burlítʹ |
| 3rd plural (они́) | бурля́т burlját |
бу́дут бурли́ть búdut burlítʹ |
| imperative | singular | plural |
| бурли́ burlí |
бурли́те burlíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | бурли́л burlíl |
бурли́ли burlíli |
| feminine (я/ты/она́) | бурли́ла burlíla |
|
| neuter (оно́) | бурли́ло burlílo |
|
Derived terms
- взбурли́ть (vzburlítʹ)
- забурли́ть (zaburlítʹ)
- отбурли́ть (otburlítʹ)
- побурли́ть (poburlítʹ)
- пробурли́ть (proburlítʹ)
- бурли́вый (burlívyj)
- бурла́к (burlák)