Definify.com
Definition 2024
φωνομαχία
φωνομαχία
Ancient Greek
Noun
φωνομᾰχῐ́ᾱ • (phōnomakhíā) f (genitive φωνομᾰχῐ́ᾱς); first declension
Inflection
First declension of φωνομᾰχῐ́ᾱ, φωνομᾰχῐ́ᾱς
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | φωνομᾰχῐ́ᾱ | φωνομᾰχῐ́ᾱ | φωνομᾰχῐ́αι |
| Genitive | φωνομᾰχῐ́ᾱς | φωνομᾰχῐ́αιν | φωνομᾰχῐῶν |
| Dative | φωνομᾰχῐ́ᾳ | φωνομᾰχῐ́αιν | φωνομᾰχῐ́αις |
| Accusative | φωνομᾰχῐ́ᾱν | φωνομᾰχῐ́ᾱ | φωνομᾰχῐ́ᾱς |
| Vocative | φωνομᾰχῐ́ᾱ | φωνομᾰχῐ́ᾱ | φωνομᾰχῐ́αι |
Synonyms
- (dispute about words): λογομᾰχῐ́ᾱ (logomakhíā)
References
- φωνομαχία in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «φωνομαχία» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette