Definify.com
Definition 2024
συγχαίρω
συγχαίρω
Greek
Verb
συγχαίρω • (synchaíro) (simple past συγχάρηκα)
Conjugation
συγχαίρω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | συγχαίρω | συνέχαιρα | θα συγχαίρω | να συγχαίρω | |
2s | συγχαίρεις | συνέχαιρες | θα συγχαίρεις | να συγχαίρεις | — |
3s | συγχαίρει | συνέχαιρε | θα συγχαίρει | να συγχαίρει | |
1p | συγχαίρουμε, συγχαίρομε | συγχαίραμε | θα συγχαίρουμε, συγχαίρομε | να συγχαίρουμε, συγχαίρομε | |
2p | συγχαίρετε | συγχαίρατε | θα συγχαίρετε | να συγχαίρετε | συγχαίρετε |
3p | συγχαίρουν, συγχαίρουνε | συνέχαιραν, συγχαίραν, συγχαίρανε | θα συγχαίρουν, συγχαίρουνε | να συγχαίρουν, συγχαίρουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | συγχαρώ | συγχάρηκα | θα συγχαρώ | να συγχαρώ | |
2s | συγχαρείς | συγχάρηκες | θα συγχαρείς | να συγχαρείς | — |
3s | συγχαρεί | συγχάρηκε | θα συγχαρεί | να συγχαρεί | |
1p | συγχαρούμε | συγχαρήκαμε | θα συγχαρούμε | να συγχαρούμε | |
2p | συγχαρείτε | συγχαρήκατε | θα συγχαρείτε | να συγχαρείτε | συγχαρείτε |
3p | συγχαρούν, συγχαρούνε | συγχάρηκαν, συγχαρήκαν, συγχαρήκανε | θα συγχαρούν, συγχαρούνε | να συγχαρούν, συγχαρούνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω συγχαρεί | είχα συγχαρεί | θα έχω συγχαρεί | να έχω συγχαρεί | |
2s | έχεις συγχαρεί | είχες συγχαρεί | θα έχεις συγχαρεί | να έχεις συγχαρεί | |
3s | έχει συγχαρεί | είχε συγχαρεί | θα έχει συγχαρεί | να έχει συγχαρεί | |
1p | έχουμε συγχαρεί | είχαμε συγχαρεί | θα έχουμε συγχαρεί | να έχουμε συγχαρεί | |
2p | έχετε συγχαρεί | είχατε συγχαρεί | θα έχετε συγχαρεί | να έχετε συγχαρεί | |
3p | έχουν συγχαρεί | είχαν συγχαρεί | θα έχουν συγχαρεί | να έχουν συγχαρεί | |
Participle: | — | Non-finite ‡ | συγχαρεί | 211, 1b | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||