Definify.com
Definition 2024
προφητεύω
προφητεύω
Ancient Greek
Alternative forms
- προφατεύω (prophateúō) (Doric)
Verb
προφητεύω • (prophēteúō)
- to be a prophet, an interpreter of the gods
- Pindar 1c
-
- (New Testament) to expound scripture, to speak and preach under the influence of the Holy Spirit
- Gospel of Luke 1.67
-
Inflection
Most manuscripts of the LXX and New Testament place the augment after προ, as if it was a preposition attached to *φητεύω (phēteúō).
Present: προφητεύω, προφητεύομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | προφητεύω | προφητεύεις | προφητεύει | προφητεύετον | προφητεύετον | προφητεύομεν | προφητεύετε | προφητεύουσῐ(ν) |
| subjunctive | προφητεύω | προφητεύῃς | προφητεύῃ | προφητεύητον | προφητεύητον | προφητεύωμεν | προφητεύητε | προφητεύωσῐ(ν) | |
| optative | προφητεύοιμῐ | προφητεύοις | προφητεύοι | προφητεύοιτον | προφητευοίτην | προφητεύοιμεν | προφητεύοιτε | προφητεύοιεν | |
| imperative | προφητεῦε | προφητευέτω | προφητεύετον | προφητευέτων | προφητεύετε | προφητευόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | προφητεύομαι | προφητεύει/ προφητεύῃ |
προφητεύεται | προφητεύεσθον | προφητεύεσθον | προφητευόμεθᾰ | προφητεύεσθε | προφητεύονται |
| subjunctive | προφητεύωμαι | προφητεύῃ | προφητεύηται | προφητεύησθον | προφητεύησθον | προφητευώμεθᾰ | προφητεύησθε | προφητεύωνται | |
| optative | προφητευοίμην | προφητεύοιο | προφητεύοιτο | προφητεύοισθον | προφητευοίσθην | προφητευοίμεθᾰ | προφητεύοισθε | προφητεύοιντο | |
| imperative | προφητεύου | προφητευέσθω | προφητεύεσθον | προφητευέσθων | προφητεύεσθε | προφητευέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | προφητεύειν | προφητεύεσθαι | |||||||
| participle | προφητεύων , προφητεύουσᾰ , προφητεῦον | προφητευόμενος , προφητευομένη , προφητευόμενον | |||||||
Imperfect: ἐπροφήτευον, ἐπροφητευόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐπροφήτευον | ἐπροφήτευες | ἐπροφήτευε | ἐπροφητεύετον | ἐπροφητευέτην | ἐπροφητεύομεν | ἐπροφητεύετε | ἐπροφήτευον |
| middle/ passive |
ἐπροφητευόμην | ἐπροφητεύου | ἐπροφητεύετο | ἐπροφητεύεσθον | ἐπροφητευέσθην | ἐπροφητευόμεθᾰ | ἐπροφητεύεσθε | ἐπροφητεύοντο | |
Imperfect: προεφήτευον, προεφητευόμην (LXX, NT)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | προεφήτευον | προεφήτευες | προεφήτευε | προεφητεύετον | προεφητευέτην | προεφητεύομεν | προεφητεύετε | προεφήτευον |
| middle/ passive |
προεφητευόμην | προεφητεύου | προεφητεύετο | προεφητεύεσθον | προεφητευέσθην | προεφητευόμεθᾰ | προεφητεύεσθε | προεφητεύοντο | |
Future: προφητεύσω, προφητεύσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | προφητεύσω | προφητεύσεις | προφητεύσει | προφητεύσετον | προφητεύσετον | προφητεύσομεν | προφητεύσετε | προφητεύσουσῐ(ν) |
| optative | προφητεύσοιμῐ | προφητεύσοις | προφητεύσοι | προφητεύσοιτον | προφητευσοίτην | προφητεύσοιμεν | προφητεύσοιτε | προφητεύσοιεν | |
| middle | indicative | προφητεύσομαι | προφητεύσει/ προφητεύσῃ |
προφητεύσεται | προφητεύσεσθον | προφητεύσεσθον | προφητευσόμεθᾰ | προφητεύσεσθε | προφητεύσονται |
| optative | προφητευσοίμην | προφητεύσοιο | προφητεύσοιτο | προφητεύσοισθον | προφητευσοίσθην | προφητευσοίμεθᾰ | προφητεύσοισθε | προφητεύσοιντο | |
| active | middle | ||||||||
| infinitive | προφητεύσειν | προφητεύσεσθαι | |||||||
| participle | προφητεύσων , προφητεύσουσᾰ , προφητεῦσον | προφητευσόμενος , προφητευσομένη , προφητευσόμενον | |||||||
Aorist: ἐπροφήτευσα, ἐπροφητευσάμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐπροφήτευσα | ἐπροφήτευσας | ἐπροφήτευσε | ἐπροφητεύσατον | ἐπροφητευσάτην | ἐπροφητεύσαμεν | ἐπροφητεύσατε | ἐπροφήτευσαν |
| subjunctive | προφητεύσω | προφητεύσῃς | προφητεύσῃ | προφητεύσητον | προφητεύσητον | προφητεύσωμεν | προφητεύσητε | προφητεύσωσῐ(ν) | |
| optative | προφητεύσαιμῐ | προφητεύσαις/ προφητεύσειας |
προφητεύσαι/ προφητεύσειε |
προφητεύσαιτον | προφητευσαίτην | προφητεύσαιμεν | προφητεύσαιτε | προφητεύσαιεν/ προφητεύσειαν |
|
| imperative | προφήτευσον | προφητευσάτω | προφητεύσατον | προφητευσάτων | προφητεύσατε | προφητευσάντων | |||
| middle | indicative | ἐπροφητευσάμην | ἐπροφητεύσω | ἐπροφητεύσατο | ἐπροφητεύσασθον | ἐπροφητευσάσθην | ἐπροφητευσάμεθα | ἐπροφητεύσασθε | ἐπροφητεύσαντο |
| subjunctive | προφητεύσωμαι | προφητεύσῃ | προφητεύσηται | προφητεύσησθον | προφητεύσησθον | προφητευσώμεθα | προφητεύσησθε | προφητεύσωνται | |
| optative | προφητευσαίμην | προφητεύσαιο | προφητεύσαιτο | προφητεύσαισθον | προφητευσαίσθην | προφητευσαίμεθα | προφητεύσαισθε | προφητεύσαιντο | |
| imperative | προφήτευσαι | προφητευσάσθω | προφητεύσασθον | προφητευσάσθων | προφητεύσασθε | προφητευσάσθων | |||
| active | middle | ||||||||
| infinitive | προφήτευσαι | προφητεύσασθαι | |||||||
| participle | m | προφητεύσᾱς | προφητευσάμενος | ||||||
| f | προφητεύσᾱσα | προφητευσαμένη | |||||||
| n | προφήτευσαν | προφητευσάμενον | |||||||
Aorist: προφεήτευσα, προφεητευσάμην (LXX, NT)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | προφεήτευσα | προφεήτευσας | προφεήτευσε | προφεητεύσατον | προφεητευσάτην | προφεητεύσαμεν | προφεητεύσατε | προφεήτευσαν |
| subjunctive | προφητεύσω | προφητεύσῃς | προφητεύσῃ | προφητεύσητον | προφητεύσητον | προφητεύσωμεν | προφητεύσητε | προφητεύσωσῐ(ν) | |
| optative | προφητεύσαιμῐ | προφητεύσαις/ προφητεύσειας |
προφητεύσαι/ προφητεύσειε |
προφητεύσαιτον | προφητευσαίτην | προφητεύσαιμεν | προφητεύσαιτε | προφητεύσαιεν/ προφητεύσειαν |
|
| imperative | προφήτευσον | προφητευσάτω | προφητεύσατον | προφητευσάτων | προφητεύσατε | προφητευσάντων | |||
| middle | indicative | προφεητευσάμην | προφεητεύσω | προφεητεύσατο | προφεητεύσασθον | προφεητευσάσθην | προφεητευσάμεθα | προφεητεύσασθε | προφεητεύσαντο |
| subjunctive | προφητεύσωμαι | προφητεύσῃ | προφητεύσηται | προφητεύσησθον | προφητεύσησθον | προφητευσώμεθα | προφητεύσησθε | προφητεύσωνται | |
| optative | προφητευσαίμην | προφητεύσαιο | προφητεύσαιτο | προφητεύσαισθον | προφητευσαίσθην | προφητευσαίμεθα | προφητεύσαισθε | προφητεύσαιντο | |
| imperative | προφήτευσαι | προφητευσάσθω | προφητεύσασθον | προφητευσάσθων | προφητεύσασθε | προφητευσάσθων | |||
| active | middle | ||||||||
| infinitive | προφήτευσαι | προφητεύσασθαι | |||||||
| participle | m | προφητεύσᾱς | προφητευσάμενος | ||||||
| f | προφητεύσᾱσα | προφητευσαμένη | |||||||
| n | προφήτευσαν | προφητευσάμενον | |||||||
References
- προφητεύω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- προφητεύω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «προφητεύω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “G4395”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- LSJ 8th edition
Greek
Verb
προφητεύω • (profitévo) (simple past προφήτευσα)
Conjugation
προφητεύω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | προφητεύω | προφήτευα | θα προφητεύω | να προφητεύω | |
| 2s | προφητεύεις | προφήτευες | θα προφητεύεις | να προφητεύεις | προφήτευε |
| 3s | προφητεύει | προφήτευε | θα προφητεύει | να προφητεύει | |
| 1p | προφητεύουμε, προφητεύομε | προφητεύαμε | θα προφητεύουμε, προφητεύομε | να προφητεύουμε, προφητεύομε | |
| 2p | προφητεύετε | προφητεύατε | θα προφητεύετε | να προφητεύετε | προφητεύετε |
| 3p | προφητεύουν, προφητεύουνε | προφήτευαν, προφητεύαν, προφητεύανε | θα προφητεύουν, προφητεύουνε | να προφητεύουν, προφητεύουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | προφητεύσω | προφήτευσα | θα προφητεύσω | να προφητεύσω | |
| 2s | προφητεύσεις | προφήτευσες | θα προφητεύσεις | να προφητεύσεις | προφήτευσε |
| 3s | προφητεύσει | προφήτευσε | θα προφητεύσει | να προφητεύσει | |
| 1p | προφητεύσουμε, προφητεύσομε | προφητεύσαμε | θα προφητεύσουμε, προφητεύσομε | να προφητεύσουμε, προφητεύσομε | |
| 2p | προφητεύσετε | προφητεύσατε | θα προφητεύσετε | να προφητεύσετε | προφητεύστε, προφητεύτε |
| 3p | προφητεύσουν, προφητεύσουνε | προφήτευσαν, προφητεύσαν, προφητεύσανε | θα προφητεύσουν, προφητεύσουνε | να προφητεύσουν, προφητεύσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω προφητεύσει | είχα προφητεύσει | θα έχω προφητεύσει | να έχω προφητεύσει | |
| 2s | έχεις προφητεύσει | είχες προφητεύσει | θα έχεις προφητεύσει | να έχεις προφητεύσει | έχε προφητευμένο |
| 3s | έχει προφητεύσει | είχε προφητεύσει | θα έχει προφητεύσει | να έχει προφητεύσει | |
| 1p | έχουμε προφητεύσει | είχαμε προφητεύσει | θα έχουμε προφητεύσει | να έχουμε προφητεύσει | |
| 2p | έχετε προφητεύσει | είχατε προφητεύσει | θα έχετε προφητεύσει | να έχετε προφητεύσει | έχετε προφητευμένο |
| 3p | έχουν προφητεύσει | είχαν προφητεύσει | θα έχουν προφητεύσει | να έχουν προφητεύσει | |
| Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) προφητευμένο | ||||
| pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) προφητευμένο | ||||
| future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) προφητευμένο | ||||
| subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) προφητευμένο | ||||
| Participle: | προφητεύοντας | Non-finite ‡ | προφητεύσει | 17, 1a | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
Related terms
- see: προφήτης m (profítis, “prophet”)