Definify.com
Definition 2024
δείχνομαι
δείχνομαι
Greek
Verb
δείχνομαι • (deíchnomai) (simple past δείχτηκα, active form δείχνω, passive)
Conjugation
δείχνομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | δείχνομαι | θα δείχνομαι | δειχνόμουν, δειχνόμουνα |
2nd person | δείχνεσαι | θα δείχνεσαι | δειχνόσουν, δειχνόσουνα | |
3rd person | δείχνεται | θα δείχνεται | δειχνόταν, δειχνότανε | |
1st person | pl | δειχνόμαστε | θα δειχνόμαστε | δειχνόμασταν, δειχνόμαστε2 |
2nd person | δείχνεστε, δειχνόσαστε1 | θα δείχνεστε, δειχνόσαστε1 | δειχνόσασταν, δειχνόσαστε2 | |
3rd person | δείχνονται | θα δείχνονται | δείχνονταν, δειχνόντανε, δειχνόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | δειχτώ | θα δειχτώ | δείχτηκα |
2nd person | δειχτείς | θα δειχτείς | δείχτηκες | |
3rd person | δειχτεί | θα δειχτεί | δείχτηκε | |
1st person | pl | δειχτούμε | θα δειχτούμε | δειχτήκαμε |
2nd person | δειχτείτε | θα δειχτείτε | δειχτήκατε | |
3rd person | δειχτούν, δειχτούνε | θα δειχτούν, θα δειχτούνε | δείχτηκαν, δειχτήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | δείξου | |
2nd person | pl | —3 | δειχτείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω δειχτεί, έχεις δειχτεί έχει δειχτεί, … | |||
Future perfect | θα έχω δειχτεί, θα έχεις δειχτεί, θα έχει δειχτεί, … | |||
Past perfect | είχα δειχτεί, είχες δειχτεί, είχε δειχτεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||