Definify.com
Definition 2024
βούβαλος
βούβαλος
Ancient Greek
Noun
βούβαλος • (boúbalos) m (genitive βουβάλου); second declension
- A species of antelope, possibly the bubal hartebeest, Alcelaphus buselaphus buselaphus
- The buffalo
Inflection
Second declension of βούβαλος, βουβάλου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | βούβαλος | βουβάλω | βούβαλοι |
Genitive | βουβάλου | βουβάλοιν | βουβάλων |
Dative | βουβάλῳ | βουβάλοιν | βουβάλοις |
Accusative | βούβαλον | βουβάλω | βουβάλους |
Vocative | βούβαλε | βουβάλω | βούβαλοι |
References
- βούβαλος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «βούβαλος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «βούβαλος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- «βούβαλος» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
Greek
Alternative forms
- βουβάλι n (vouváli, “buffalo”)
Etymology
From Latin būbalus, Ancient Greek βούβαλος (boúbalos, “buffalo”).
Noun
βούβαλος • (voúvalos) m (plural βούβαλοι, feminine βουβάλα)
Usage notes
May be used with male and female animals.
Declension
declension of βούβαλος
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | βούβαλος | βούβαλοι |
genitive | βούβαλου | βούβαλων |
accusative | βούβαλο | βούβαλους |
vocative | βούβαλε | βούβαλοι |