Definify.com
Definition 2024
αλητεύω
αλητεύω
Greek
Verb
αλητεύω • (alitévo) (simple past αλήτεψα)
Conjugation
αλητεύω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αλητεύω | αλήτευα | θα αλητεύω | να αλητεύω | |
| 2s | αλητεύεις | αλήτευες | θα αλητεύεις | να αλητεύεις | αλήτευε |
| 3s | αλητεύει | αλήτευε | θα αλητεύει | να αλητεύει | |
| 1p | αλητεύουμε, αλητεύομε | αλητεύαμε | θα αλητεύουμε, αλητεύομε | να αλητεύουμε, αλητεύομε | |
| 2p | αλητεύετε | αλητεύατε | θα αλητεύετε | να αλητεύετε | αλητεύετε |
| 3p | αλητεύουν, αλητεύουνε | αλήτευαν, αλητεύαν, αλητεύανε | θα αλητεύουν, αλητεύουνε | να αλητεύουν, αλητεύουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αλητέψω | αλήτεψα | θα αλητέψω | να αλητέψω | |
| 2s | αλητέψεις | αλήτεψες | θα αλητέψεις | να αλητέψεις | αλήτεψε |
| 3s | αλητέψει | αλήτεψε | θα αλητέψει | να αλητέψει | |
| 1p | αλητέψουμε, αλητέψομε | αλητέψαμε | θα αλητέψουμε, αλητέψομε | να αλητέψουμε, αλητέψομε | |
| 2p | αλητέψετε | αλητέψατε | θα αλητέψετε | να αλητέψετε | αλητέψτε, αλητεύτε |
| 3p | αλητέψουν, αλητέψουνε | αλήτεψαν, αλητέψαν, αλητέψανε | θα αλητέψουν, αλητέψουνε | να αλητέψουν, αλητέψουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω αλητέψει | είχα αλητέψει | θα έχω αλητέψει | να έχω αλητέψει | |
| 2s | έχεις αλητέψει | είχες αλητέψει | θα έχεις αλητέψει | να έχεις αλητέψει | έχε αλητεμένο |
| 3s | έχει αλητέψει | είχε αλητέψει | θα έχει αλητέψει | να έχει αλητέψει | |
| 1p | έχουμε αλητέψει | είχαμε αλητέψει | θα έχουμε αλητέψει | να έχουμε αλητέψει | |
| 2p | έχετε αλητέψει | είχατε αλητέψει | θα έχετε αλητέψει | να έχετε αλητέψει | έχετε αλητεμένο |
| 3p | έχουν αλητέψει | είχαν αλητέψει | θα έχουν αλητέψει | να έχουν αλητέψει | |
| Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) αλητεμένο | ||||
| pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) αλητεμένο | ||||
| future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) αλητεμένο | ||||
| subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) αλητεμένο | ||||
| Participle: | αλητεύοντας | Non-finite ‡ | αλητέψει | 17, 1a | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||