Definify.com
Definition 2024
αγκωνιάζομαι
αγκωνιάζομαι
Greek
Verb
αγκωνιάζομαι • (ankoniázomai) (simple past αγκωνιάστηκα, active form αγκωνιάζω, passive)
- passive of αγκωνιάζομαι (ankoniázomai)
Conjugation
αγκωνιάζομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | αγκωνιάζομαι | θα αγκωνιάζομαι | αγκωνιαζόμουν, αγκωνιαζόμουνα |
2nd person | αγκωνιάζεσαι | θα αγκωνιάζεσαι | αγκωνιαζόσουν, αγκωνιαζόσουνα | |
3rd person | αγκωνιάζεται | θα αγκωνιάζεται | αγκωνιαζόταν, αγκωνιαζότανε | |
1st person | pl | αγκωνιαζόμαστε | θα αγκωνιαζόμαστε | αγκωνιαζόμασταν, αγκωνιαζόμαστε2 |
2nd person | αγκωνιάζεστε, αγκωνιαζόσαστε1 | θα αγκωνιάζεστε, αγκωνιαζόσαστε1 | αγκωνιαζόσασταν, αγκωνιαζόσαστε2 | |
3rd person | αγκωνιάζονται | θα αγκωνιάζονται | αγκωνιάζονταν, αγκωνιαζόντανε, αγκωνιαζόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | αγκωνιαστώ | θα αγκωνιαστώ | αγκωνιάστηκα |
2nd person | αγκωνιαστείς | θα αγκωνιαστείς | αγκωνιάστηκες | |
3rd person | αγκωνιαστεί | θα αγκωνιαστεί | αγκωνιάστηκε | |
1st person | pl | αγκωνιαστούμε | θα αγκωνιαστούμε | αγκωνιαστήκαμε |
2nd person | αγκωνιαστείτε | θα αγκωνιαστείτε | αγκωνιαστήκατε | |
3rd person | αγκωνιαστούν, αγκωνιαστούνε | θα αγκωνιαστούν, θα αγκωνιαστούνε | αγκωνιάστηκαν, αγκωνιαστήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | αγκωνιάσου | |
2nd person | pl | —3 | αγκωνιαστείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω αγκωνιαστεί, έχεις αγκωνιαστεί έχει αγκωνιαστεί, … | |||
Future perfect | θα έχω αγκωνιαστεί, θα έχεις αγκωνιαστεί, θα έχει αγκωνιαστεί, … | |||
Past perfect | είχα αγκωνιαστεί, είχες αγκωνιαστεί, είχε αγκωνιαστεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||