Definify.com
Definition 2024
αβασίλευτος
αβασίλευτος
Greek
Adjective
αβασίλευτος • (avasíleftos) m (feminine αβασίλευτη, neuter αβασίλευτο)
- not governed by a monarch, kingless, queenless
- αβασίλευτη δημοκρατία ― avasílefti dimokratía ― republic
- not set (of the sun, moon, etc)
- Εκεί βγαίνει ο ήλιος, ήλιος λαμπρός και αβασίλευτος. ― Ekeí vgaínei o ílios, ílios lamprós kai avasíleftos. ― Here comes the sun, a sun bright and unset.
- boundless
- αβασίλευτη δόξα ― avasílefti dóxa ― boundless glory
Declension
positive forms of αβασίλευτος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | αβασίλευτος | αβασίλευτη | αβασίλευτο | αβασίλευτοι | αβασίλευτες | αβασίλευτα |
genitive | αβασίλευτου | αβασίλευτης | αβασίλευτου | αβασίλευτων | αβασίλευτων | αβασίλευτων |
accusative | αβασίλευτο | αβασίλευτη | αβασίλευτο | αβασίλευτους | αβασίλευτες | αβασίλευτα |
vocative | αβασίλευτε | αβασίλευτη | αβασίλευτο | αβασίλευτοι | αβασίλευτες | αβασίλευτα |
Derived terms
- βασιλιάς m (vasiliás, “king”)