Definify.com
Definition 2024
Στράτιος
Στράτιος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /strátios/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /strátios/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /stɾátios/
Noun
Στράτιος • (Strátios) m (genitive Στρατίου); second declension
- an inhabitant of Stratus or Stratos; a Stratian
Inflection
Second declension of Στράτιος, Στρατίου
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Στράτιος | τὼ Στρατίω | οἱ Στράτιοι |
| Genitive | τοῦ Στρατίου | τοῖν Στρατίοιν | τῶν Στρατίων |
| Dative | τῷ Στρατίῳ | τοῖν Στρατίοιν | τοῖς Στρατίοις |
| Accusative | τὸν Στράτιον | τὼ Στρατίω | τοὺς Στρατίους |
| Vocative | Στράτιε | Στρατίω | Στράτιοι |
Descendants
- English: Stratian
- Greek: Στράτιος (Strátios)
- plural: Στράτιοι (Strátioi)
- Latin: Stratius (plural Stratii)
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,026