Definify.com
Definition 2024
Λακεδαιμόνιος
Λακεδαιμόνιος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /lakeðemónios/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /laceðemónios/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /laceðemónios/
Noun
Λακεδαιμόνιος • (Lakedaimónios) m (genitive Λακεδαιμονίου); second declension
- an inhabitant of Lacedaemon; a Lacedaemonian
Inflection
Second declension of Λᾰκεδαιμόνιος, Λᾰκεδαιμονίου
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Λᾰκεδαιμόνιος | τὼ Λᾰκεδαιμονίω | οἱ Λᾰκεδαιμόνιοι |
| Genitive | τοῦ Λᾰκεδαιμονίου | τοῖν Λᾰκεδαιμονίοιν | τῶν Λᾰκεδαιμονίων |
| Dative | τῷ Λᾰκεδαιμονίῳ | τοῖν Λᾰκεδαιμονίοιν | τοῖς Λᾰκεδαιμονίοις |
| Accusative | τὸν Λᾰκεδαιμόνιον | τὼ Λᾰκεδαιμονίω | τοὺς Λᾰκεδαιμονίους |
| Vocative | Λᾰκεδαιμόνιε | Λᾰκεδαιμονίω | Λᾰκεδαιμόνιοι |
Related terms
Descendants
- Greek: Λακεδαιμόνιος (Lakedaimónios)
- plural: Λακεδαιμόνιοι (Lakedaimónioi)
References
- Λακεδαιμόνιος in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,014