Definify.com
Definition 2024
Κλεόμβροτος
Κλεόμβροτος
Ancient Greek
Proper noun
Κλεόμβροτος • (Kleómbrotos) m (genitive Κλεομβρότου); second declension
- Cleombrotus
Inflection
Second declension of Κλεόμβροτος, Κλεομβρότου
| Case / # | Singular |
|---|---|
| Nominative | Κλεόμβροτος |
| Genitive | Κλεομβρότου |
| Dative | Κλεομβρότῳ |
| Accusative | Κλεόμβροτον |
| Vocative | Κλεόμβροτε |
Descendants
- Greek: Κλεόμβροτος (Kleómvrotos)
- Latin: Cleombrotus
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,006