Definify.com
Definition 2024
Βρετανός
Βρετανός
Ancient Greek
Alternative forms
- Πρεττανός (Prettanós)
- (4th AD Koine) IPA(key): /βret̚tanós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /vret̚tanós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /vɾetanós/
Noun
Βρετανός • (Bretanós) m (genitive Βρεττανοῦ); second declension
- an inhabitant of Great Britain; a Brython; a Briton
Inflection
Second declension of Βρεττανός, Βρεττανοῦ
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ὁ Βρεττανός | τὼ Βρεττανώ | οἱ Βρεττανοί |
Genitive | τοῦ Βρεττανοῦ | τοῖν Βρεττανοῖν | τῶν Βρεττανῶν |
Dative | τῷ Βρεττανῷ | τοῖν Βρεττανοῖν | τοῖς Βρεττανοῖς |
Accusative | τὸν Βρεττανόν | τὼ Βρεττανώ | τοὺς Βρεττανούς |
Vocative | Βρεττανέ | Βρεττανώ | Βρεττανοί |
Derived terms
- Βρεττανία (Brettanía)
Descendants
- Greek: Βρετανός (Vretanós)
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,004
Greek
Alternative forms
Noun
Βρετανός • (Vretanós) m (plural Βρετανοί, feminine Βρετανή)
Declension
declension of Βρετανός
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Βρετανός | Βρετανοί |
genitive | Βρετανού | Βρετανών |
accusative | Βρετανό | Βρετανούς |
vocative | Βρετανέ | Βρετανοί |
Related terms
- see: Βρετανία f (Vretanía, “Britain”)