Definify.com
Definition 2024
Öz
öz
öz
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): [ˈøz]
- Hyphenation: öz
Noun
öz (definite accusative özü, plural özler)
Declension
declension of öz
possessive forms of öz
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | özüm | özlerim |
| definite accusative (belirtme) | özümü | özlerimi |
| dative (yönelme) | özüme | özlerime |
| locative (bulunma) | özümde | özlerimde |
| ablative (çıkma) | özümden | özlerimden |
| genitive (tamlayan) | özümün | özlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | özün | özlerin |
| definite accusative (belirtme) | özünü | özlerini |
| dative (yönelme) | özüne | özlerine |
| locative (bulunma) | özünde | özlerinde |
| ablative (çıkma) | özünden | özlerinden |
| genitive (tamlayan) | özünün | özlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | özü | özleri |
| definite accusative (belirtme) | özünü | özlerini |
| dative (yönelme) | özüne | özlerine |
| locative (bulunma) | özünde | özlerinde |
| ablative (çıkma) | özünden | özlerinden |
| genitive (tamlayan) | özünün | özlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | özümüz | özlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | özümüzü | özlerimizi |
| dative (yönelme) | özümüze | özlerimize |
| locative (bulunma) | özümüzde | özlerimizde |
| ablative (çıkma) | özümüzden | özlerimizden |
| genitive (tamlayan) | özümüzün | özlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | özünüz | özleriniz |
| definite accusative (belirtme) | özünüzü | özlerinizi |
| dative (yönelme) | özünüze | özlerinize |
| locative (bulunma) | özünüzde | özlerinizde |
| ablative (çıkma) | özünüzden | özlerinizden |
| genitive (tamlayan) | özünüzün | özlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | özleri | özleri |
| definite accusative (belirtme) | özlerini | özlerini |
| dative (yönelme) | özlerine | özlerine |
| locative (bulunma) | özlerinde | özlerinde |
| ablative (çıkma) | özlerinden | özlerinden |
| genitive (tamlayan) | özlerinin | özlerinin |
predicative forms of öz
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | özüm | özlerim* |
| sen (you are) | özsün | özlersin* |
| o (he/she/it is) | öz / özdür | özler* / özlerdir* |
| biz (we are) | özüz | özleriz |
| siz (you are) | özsünüz | özlersiniz |
| onlar (they are) | özler | özlerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | özdüm | özlerdim* |
| sen (you were) | özdün | özlerdin* |
| o (he/she/it was) | özdü | özlerdi* |
| biz (we were) | özdük | özlerdik |
| siz (you were) | özdünüz | özlerdiniz |
| onlar (they were) | özdüler | özlerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | özmüşüm | özlermişim* |
| sen (you were) | özmüşsün | özlermişsin* |
| o (he/she/it was) | özmüş | özlermiş* |
| biz (we were) | özmüşüz | özlermişiz |
| siz (you were) | özmüşsünüz | özlermişsiniz |
| onlar (they were) | özmüşler | özlermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||
Pronoun
öz