Definify.com
Definition 2024
wypędzić
wypędzić
Polish
Verb
wypędzić pf (imperfective wypędzać)
- to banish
Conjugation
Conjugation of wypędzić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | wypędzić | |||||
future tense | 1st | wypędzę | wypędzimy | |||
2nd | wypędzisz | wypędzicie | ||||
3rd | wypędzi | wypędzą | ||||
past tense | 1st | wypędziłem | wypędziłam | wypędziliśmy | wypędziłyśmy | |
2nd | wypędziłeś | wypędziłaś | wypędziliście | wypędziłyście | ||
3rd | wypędził | wypędziła | wypędziło | wypędzili | wypędziły | |
conditional | 1st | wypędziłbym | wypędziłabym | wypędzilibyśmy | wypędziłybyśmy | |
2nd | wypędziłbyś | wypędziłabyś | wypędzilibyście | wypędziłybyście | ||
3rd | wypędziłby | wypędziłaby | wypędziłoby | wypędziliby | wypędziłyby | |
imperative | 1st | niech wypędzę | wypędźmy | |||
2nd | wypędź | wypędźcie | ||||
3rd | niech wypędzi | niech wypędzą | ||||
passive adjectival participle | wypędzony | wypędzona | wypędzone | wypędzeni | wypędzone | |
anterior adverbial participle | wypędziwszy | |||||
impersonal past | wypędzono | |||||
verbal noun | wypędzenie |