Definify.com
Definition 2024
wynieść
wynieść
Polish
Verb
wynieść pf (imperfective wynosić)
Conjugation
Conjugation of wynieść pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | wynieść | |||||
future tense | 1st | wyniosę | wyniesiemy | |||
2nd | wyniesiesz | wyniesiecie | ||||
3rd | wyniesie | wyniosą | ||||
past tense | 1st | wyniosłem | wyniosłam | wynieśliśmy | wyniosłyśmy | |
2nd | wyniosłeś | wyniosłaś | wynieśliście | wyniosłyście | ||
3rd | wyniósł | wyniosła | wyniosło | wynieśli | wyniosły | |
conditional | 1st | wyniósłbym | wyniosłabym | wynieślibyśmy | wyniosłybyśmy | |
2nd | wyniósłbyś | wyniosłabyś | wynieślibyście | wyniosłybyście | ||
3rd | wyniósłby | wyniosłaby | wyniosłoby | wynieśliby | wyniosłyby | |
imperative | 1st | niech wyniosę | wynieśmy | |||
2nd | wynieś | wynieście | ||||
3rd | niech wyniesie | niech wyniosą | ||||
passive adjectival participle | wyniesiony | wyniesiona | wyniesione | wyniesieni | wyniesione | |
anterior adverbial participle | wyniósłszy | |||||
impersonal past | wyniesiono | |||||
verbal noun | wyniesienie |