Definify.com
Definition 2025
wekken
wekken
Dutch
Verb
wekken
- (transitive) To wake, to wake up.
- (transitive) To cause, particularly of certain emotions.
- De oplichter nam geld op zonder argwaan te wekken.
- The swindler took money out of the bank without raising suspicion.
- De oplichter nam geld op zonder argwaan te wekken.
Inflection
| Inflection of wekken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wekken | |||
| past singular | wekte | |||
| past participle | gewekt | |||
| infinitive | wekken | |||
| gerund | wekken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | wek | wekte | ||
| 2nd person sing. (jij) | wekt | wekte | ||
| 2nd person sing. (u) | wekt | wekte | ||
| 2nd person sing. (gij) | wekt | wekte | ||
| 3rd person singular | wekt | wekte | ||
| plural | wekken | wekten | ||
| subjunctive sing.1 | wekke | wekte | ||
| subjunctive plur.1 | wekken | wekten | ||
| imperative sing. | wek | |||
| imperative plur.1 | wekt | |||
| participles | wekkend | gewekt | ||
| 1) Archaic. | ||||