Definify.com
Definition 2025
wegzetten
wegzetten
Dutch
Verb
wegzetten
Inflection
| Inflection of wegzetten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wegzetten | |||
| past singular | zette weg | |||
| past participle | weggezet | |||
| infinitive | wegzetten | |||
| gerund | wegzetten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zet weg | zette weg | wegzet | wegzette |
| 2nd person sing. (jij) | zet weg | zette weg | wegzet | wegzette |
| 2nd person sing. (u) | zet weg | zette weg | wegzet | wegzette |
| 2nd person sing. (gij) | zet weg | zette weg | wegzet | wegzette |
| 3rd person singular | zet weg | zette weg | wegzet | wegzette |
| plural | zetten weg | zetten weg | wegzetten | wegzetten |
| subjunctive sing.1 | zette weg | zette weg | wegzette | wegzette |
| subjunctive plur.1 | zetten weg | zetten weg | wegzetten | wegzetten |
| imperative sing. | zet weg | |||
| imperative plur.1 | zet weg | |||
| participles | wegzettend | weggezet | ||
| 1) Archaic. | ||||