Definify.com
Definition 2025
wegsturen
wegsturen
Dutch
Verb
wegsturen
Inflection
| Inflection of wegsturen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wegsturen | |||
| past singular | stuurde weg | |||
| past participle | weggestuurd | |||
| infinitive | wegsturen | |||
| gerund | wegsturen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | stuur weg | stuurde weg | wegstuur | wegstuurde |
| 2nd person sing. (jij) | stuurt weg | stuurde weg | wegstuurt | wegstuurde |
| 2nd person sing. (u) | stuurt weg | stuurde weg | wegstuurt | wegstuurde |
| 2nd person sing. (gij) | stuurt weg | stuurde weg | wegstuurt | wegstuurde |
| 3rd person singular | stuurt weg | stuurde weg | wegstuurt | wegstuurde |
| plural | sturen weg | stuurden weg | wegsturen | wegstuurden |
| subjunctive sing.1 | sture weg | stuurde weg | wegsture | wegstuurde |
| subjunctive plur.1 | sturen weg | stuurden weg | wegsturen | wegstuurden |
| imperative sing. | stuur weg | |||
| imperative plur.1 | stuurt weg | |||
| participles | wegsturend | weggestuurd | ||
| 1) Archaic. | ||||