Definify.com
Definition 2025
warrig
warrig
Dutch
Adjective
warrig (comparative warriger, superlative warrigst)
Inflection
| Inflection of warrig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | warrig | |||
| inflected | warrige | |||
| comparative | warriger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | warrig | warriger | het warrigst het warrigste |
|
| indefinite | m./f. sing. | warrige | warrigere | warrigste |
| n. sing. | warrig | warriger | warrigste | |
| plural | warrige | warrigere | warrigste | |
| definite | warrige | warrigere | warrigste | |
| partitive | warrigs | warrigers | — | |