Definify.com
Definition 2024
waaieren
waaieren
Dutch
Verb
waaieren
Inflection
| Inflection of waaieren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | waaieren | |||
| past singular | waaierde | |||
| past participle | gewaaierd | |||
| infinitive | waaieren | |||
| gerund | waaieren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | waaier | waaierde | ||
| 2nd person sing. (jij) | waaiert | waaierde | ||
| 2nd person sing. (u) | waaiert | waaierde | ||
| 2nd person sing. (gij) | waaiert | waaierde | ||
| 3rd person singular | waaiert | waaierde | ||
| plural | waaieren | waaierden | ||
| subjunctive sing.1 | waaiere | waaierde | ||
| subjunctive plur.1 | waaieren | waaierden | ||
| imperative sing. | waaier | |||
| imperative plur.1 | waaiert | |||
| participles | waaierend | gewaaierd | ||
| 1) Archaic. | ||||