Definify.com
Definition 2025
vrijmaken
vrijmaken
Dutch
Verb
vrijmaken
- to set free
Inflection
| Inflection of vrijmaken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vrijmaken | |||
| past singular | maakte vrij | |||
| past participle | vrijgemaakt | |||
| infinitive | vrijmaken | |||
| gerund | vrijmaken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | maak vrij | maakte vrij | vrijmaak | vrijmaakte |
| 2nd person sing. (jij) | maakt vrij | maakte vrij | vrijmaakt | vrijmaakte |
| 2nd person sing. (u) | maakt vrij | maakte vrij | vrijmaakt | vrijmaakte |
| 2nd person sing. (gij) | maakt vrij | maakte vrij | vrijmaakt | vrijmaakte |
| 3rd person singular | maakt vrij | maakte vrij | vrijmaakt | vrijmaakte |
| plural | maken vrij | maakten vrij | vrijmaken | vrijmaakten |
| subjunctive sing.1 | make vrij | maakte vrij | vrijmake | vrijmaakte |
| subjunctive plur.1 | maken vrij | maakten vrij | vrijmaken | vrijmaakten |
| imperative sing. | maak vrij | |||
| imperative plur.1 | maakt vrij | |||
| participles | vrijmakend | vrijgemaakt | ||
| 1) Archaic. | ||||