Definify.com
Definition 2024
vona
vona
See also: vóna
Icelandic
Verb
vona (weak verb, third-person singular past indicative vonaði, supine vonað)
- to hope
- Við skulum vona það besta.
- Let's hope for the best.
- Við skulum vona það besta.
Conjugation
vona — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að vona | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
vonað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vonandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég vona | við vonum | present (nútíð) |
ég voni | við vonum |
| þú vonar | þið vonið | þú vonir | þið vonið | ||
| hann, hún, það vonar | þeir, þær, þau vona | hann, hún, það voni | þeir, þær, þau voni | ||
| past (þátíð) |
ég vonaði | við vonuðum | past (þátíð) |
ég vonaði | við vonuðum |
| þú vonaðir | þið vonuðuð | þú vonaðir | þið vonuðuð | ||
| hann, hún, það vonaði | þeir, þær, þau vonuðu | hann, hún, það vonaði | þeir, þær, þau vonuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
vona (þú) | vonið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vonaðu | voniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að vonast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
vonast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vonandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég vonast | við vonumst | present (nútíð) |
ég vonist | við vonumst |
| þú vonast | þið vonist | þú vonist | þið vonist | ||
| hann, hún, það vonast | þeir, þær, þau vonast | hann, hún, það vonist | þeir, þær, þau vonist | ||
| past (þátíð) |
ég vonaðist | við vonuðumst | past (þátíð) |
ég vonaðist | við vonuðumst |
| þú vonaðist | þið vonuðust | þú vonaðist | þið vonuðust | ||
| hann, hún, það vonaðist | þeir, þær, þau vonuðust | hann, hún, það vonaðist | þeir, þær, þau vonuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
vonast (þú) | vonist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vonastu | vonisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
vonaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
vonaður | vonuð | vonað | vonaðir | vonaðar | vonuð | |
| accusative (þolfall) |
vonaðan | vonaða | vonað | vonaða | vonaðar | vonuð | |
| dative (þágufall) |
vonuðum | vonaðri | vonuðu | vonuðum | vonuðum | vonuðum | |
| genitive (eignarfall) |
vonaðs | vonaðrar | vonaðs | vonaðra | vonaðra | vonaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
vonaði | vonaða | vonaða | vonuðu | vonuðu | vonuðu | |
| accusative (þolfall) |
vonaða | vonuðu | vonaða | vonuðu | vonuðu | vonuðu | |
| dative (þágufall) |
vonaða | vonuðu | vonaða | vonuðu | vonuðu | vonuðu | |
| genitive (eignarfall) |
vonaða | vonuðu | vonaða | vonuðu | vonuðu | vonuðu | |
Derived terms
Etymology 2
Noun
vona f
- indefinite genitive plural of von