Hungarian
Noun
voks (plural voksok)
- vote
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|---|
|
singular |
plural |
| nominative |
voks
|
voksok
|
| accusative |
voksot
|
voksokat
|
| dative |
voksnak
|
voksoknak
|
| instrumental |
vokssal
|
voksokkal
|
| causal-final |
voksért
|
voksokért
|
| translative |
vokssá
|
voksokká
|
| terminative |
voksig
|
voksokig
|
| essive-formal |
voksként
|
voksokként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
voksban
|
voksokban
|
| superessive |
vokson
|
voksokon
|
| adessive |
voksnál
|
voksoknál
|
| illative |
voksba
|
voksokba
|
| sublative |
voksra
|
voksokra
|
| allative |
vokshoz
|
voksokhoz
|
| elative |
voksból
|
voksokból
|
| delative |
voksról
|
voksokról
|
| ablative |
vokstól
|
voksoktól
|
| Possessive forms of voks
|
|---|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
voksom
|
voksaim
|
| 2nd person sing. |
voksod
|
voksaid
|
| 3rd person sing. |
voksa
|
voksai
|
| 1st person plural |
voksunk
|
voksaink
|
| 2nd person plural |
voksotok
|
voksaitok
|
| 3rd person plural |
voksuk
|
voksaik
|
Synonyms
Derived terms
Norwegian Bokmål
Etymology
From Old Norse vax
Noun
voks m, n (definite singular voksen or vokset, indefinite plural vokser or voks, definite plural voksene or voksa)
- wax
Derived terms
Verb
voks
- imperative of vokse
References
- “voks” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Old Norse vax
Noun
voks m, n (definite singular voksen or vokset, indefinite plural voksar or voks, definite plural voksane or voksa)
- wax
Derived terms