Definify.com
Definition 2025
vinearius
vinearius
Latin
Adjective
vīneārius m (feminine vīneāria, neuter vīneārium); first/second declension
- of, pertaining to or used for vines
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | vīneārius | vīneāria | vīneārium | vīneāriī | vīneāriae | vīneāria | |
| genitive | vīneāriī | vīneāriae | vīneāriī | vīneāriōrum | vīneāriārum | vīneāriōrum | |
| dative | vīneāriō | vīneāriō | vīneāriīs | ||||
| accusative | vīneārium | vīneāriam | vīneārium | vīneāriōs | vīneāriās | vīneāria | |
| ablative | vīneāriō | vīneāriā | vīneāriō | vīneāriīs | |||
| vocative | vīneārie | vīneāria | vīneārium | vīneāriī | vīneāriae | vīneāria | |
Descendants
References
- vinearius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- VINEARIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “vinearius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.