Definify.com
Definition 2025
vindicans
vindicans
Latin
Participle
vindicāns m, f, n (genitive vindicantis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | vindicāns | vindicantēs | vindicantia | ||
genitive | vindicantis | vindicantium | |||
dative | vindicantī | vindicantibus | |||
accusative | vindicantem | vindicāns | vindicantēs | vindicantia | |
ablative | vindicante, vindicantī1 | vindicantibus | |||
vocative | vindicāns | vindicantēs | vindicantia |
1When used purely as an adjective.