Definify.com
Definition 2024
uwieść
uwieść
Polish
Verb
uwieść pf (imperfective uwodzić)
- to seduce
Conjugation
Conjugation of uwieść pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | uwieść | |||||
future tense | 1st | uwiodę | uwiedziemy | |||
2nd | uwiedziesz | uwiedziecie | ||||
3rd | uwiedzie | uwiodą | ||||
past tense | 1st | uwiódłem | uwiodłam | uwiedliśmy | uwiodłyśmy | |
2nd | uwiódłeś | uwiodłaś | uwiedliście | uwiodłyście | ||
3rd | uwiódł | uwiodła | uwiodło | uwiedli | uwiodły | |
conditional | 1st | uwiódłbym | uwiodłabym | uwiedlibyśmy | uwiodłybyśmy | |
2nd | uwiódłbyś | uwiodłabyś | uwiedlibyście | uwiodłybyście | ||
3rd | uwiódłby | uwiodłaby | uwiodłoby | uwiedliby | uwiodłyby | |
imperative | 1st | niech uwiodę | uwiedźmy | |||
2nd | uwiedź | uwiedźcie | ||||
3rd | niech uwiedzie | niech uwiodą | ||||
passive adjectival participle | uwiedziony | uwiedziona | uwiedzione | uwiedzeni | uwiedzione | |
anterior adverbial participle | uwiódłszy | |||||
impersonal past | uwiedziono | |||||
verbal noun | uwiedzenie |