Definify.com
Definition 2025
uitsterven
uitsterven
Dutch
Verb
uitsterven
Inflection
| Inflection of uitsterven (strong class 3+7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitsterven | |||
| past singular | stierf uit | |||
| past participle | uitgestorven | |||
| infinitive | uitsterven | |||
| gerund | uitsterven n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | sterf uit | stierf uit | uitsterf | uitstierf |
| 2nd person sing. (jij) | sterft uit | stierf uit | uitsterft | uitstierf |
| 2nd person sing. (u) | sterft uit | stierf uit | uitsterft | uitstierf |
| 2nd person sing. (gij) | sterft uit | stierft uit | uitsterft | uitstierft |
| 3rd person singular | sterft uit | stierf uit | uitsterft | uitstierf |
| plural | sterven uit | stierven uit | uitsterven | uitstierven |
| subjunctive sing.1 | sterve uit | stierve uit | uitsterve | uitstierve |
| subjunctive plur.1 | sterven uit | stierven uit | uitsterven | uitstierven |
| imperative sing. | sterf uit | |||
| imperative plur.1 | sterft uit | |||
| participles | uitstervend | uitgestorven | ||
| 1) Archaic. | ||||