Definify.com
Definition 2024
uitslaan
uitslaan
Dutch
Verb
uitslaan
Inflection
Inflection of uitslaan (strong class 6, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitslaan | |||
past singular | sloeg uit | |||
past participle | uitgeslagen | |||
infinitive | uitslaan | |||
gerund | uitslaan n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | sla uit | sloeg uit | uitsla | uitsloeg |
2nd person sing. (jij) | slaat uit | sloeg uit | uitslaat | uitsloeg |
2nd person sing. (u) | slaat uit | sloeg uit | uitslaat | uitsloeg |
2nd person sing. (gij) | slaat uit | sloegt uit | uitslaat | uitsloegt |
3rd person singular | slaat uit | sloeg uit | uitslaat | uitsloeg |
plural | slaan uit | sloegen uit | uitslaan | uitsloegen |
subjunctive sing.1 | sla uit | sloege uit | uitsla | uitsloege |
subjunctive plur.1 | slaan uit | sloegen uit | uitslaan | uitsloegen |
imperative sing. | sla uit | |||
imperative plur.1 | slaat uit | |||
participles | uitslaand | uitgeslagen | ||
1) Archaic. |