Definify.com
Definition 2024
uitnemen
uitnemen
Dutch
Verb
uitnemen
Inflection
| Inflection of uitnemen (strong class 4, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitnemen | |||
| past singular | nam uit | |||
| past participle | uitgenomen | |||
| infinitive | uitnemen | |||
| gerund | uitnemen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | neem uit | nam uit | uitneem | uitnam |
| 2nd person sing. (jij) | neemt uit | nam uit | uitneemt | uitnam |
| 2nd person sing. (u) | neemt uit | nam uit | uitneemt | uitnam |
| 2nd person sing. (gij) | neemt uit | naamt uit | uitneemt | uitnaamt |
| 3rd person singular | neemt uit | nam uit | uitneemt | uitnam |
| plural | nemen uit | namen uit | uitnemen | uitnamen |
| subjunctive sing.1 | neme uit | name uit | uitneme | uitname |
| subjunctive plur.1 | nemen uit | namen uit | uitnemen | uitnamen |
| imperative sing. | neem uit | |||
| imperative plur.1 | neemt uit | |||
| participles | uitnemend | uitgenomen | ||
| 1) Archaic. | ||||