Definify.com
Definition 2024
uitlenen
uitlenen
Dutch
Verb
uitlenen
Inflection
| Inflection of uitlenen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitlenen | |||
| past singular | leende uit | |||
| past participle | uitgeleend | |||
| infinitive | uitlenen | |||
| gerund | uitlenen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | leen uit | leende uit | uitleen | uitleende |
| 2nd person sing. (jij) | leent uit | leende uit | uitleent | uitleende |
| 2nd person sing. (u) | leent uit | leende uit | uitleent | uitleende |
| 2nd person sing. (gij) | leent uit | leende uit | uitleent | uitleende |
| 3rd person singular | leent uit | leende uit | uitleent | uitleende |
| plural | lenen uit | leenden uit | uitlenen | uitleenden |
| subjunctive sing.1 | lene uit | leende uit | uitlene | uitleende |
| subjunctive plur.1 | lenen uit | leenden uit | uitlenen | uitleenden |
| imperative sing. | leen uit | |||
| imperative plur.1 | leent uit | |||
| participles | uitlenend | uitgeleend | ||
| 1) Archaic. | ||||