Home Search Index

Definify.com

  •  

Definition 2025


tussenkomen

tussenkomen

Dutch

Verb

tussenkomen

  1. to intervene

Inflection

Inflection of tussenkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive tussenkomen
past singular kwam tussen
past participle tussengekomen
infinitive tussenkomen
gerund tussenkomen n
verbal noun —
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kom tussen kwam tussen tussenkom tussenkwam
2nd person sing. (jij) komt tussen kwam tussen tussenkomt tussenkwam
2nd person sing. (u) komt tussen kwam tussen tussenkomt tussenkwam
2nd person sing. (gij) komt tussen kwaamt tussen tussenkomt tussenkwaamt
3rd person singular komt tussen kwam tussen tussenkomt tussenkwam
plural komen tussen kwamen tussen tussenkomen tussenkwamen
subjunctive sing.1 kome tussen kwame tussen tussenkome tussenkwame
subjunctive plur.1 komen tussen kwamen tussen tussenkomen tussenkwamen
imperative sing. kom tussen
imperative plur.1 komt tussen
participles tussenkomend tussengekomen
1) Archaic.

Anagrams

  • komen tussen

Etymology

From tussen ‎(“between”) +‎ komen ‎(“come”).

Pronunciation

Similar Results

© 2025 Definify.com · All rights reserved.

Privacy · About · Terms