Definify.com
Definition 2025
turnian
turnian
Old English
Verb
turnian
Conjugation
Conjugation of turnian (weak class 2)
| infinitive | turnian | tō turnianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | turnie turniġe |
turnode |
| 2nd-person singular | turnast | turnodest |
| 3rd-person singular | turnaþ | turnode |
| plural | turniaþ turniġaþ |
turnodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | turnie turniġe |
turnode |
| plural | turnien turniġen |
turnoden |
| imperative | ||
| singular | turna | |
| plural | turniaþ turniġaþ |
|
| participle | present | past |
| turniende turniġende |
(ġe)turnod | |