Definify.com
Definition 2024
traiecturus
traiecturus
Latin
Participle
trāiectūrus m (feminine trāiectūra, neuter trāiectūrum); first/second declension
- about to transfer
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | trāiectūrus | trāiectūra | trāiectūrum | trāiectūrī | trāiectūrae | trāiectūra | |
| genitive | trāiectūrī | trāiectūrae | trāiectūrī | trāiectūrōrum | trāiectūrārum | trāiectūrōrum | |
| dative | trāiectūrō | trāiectūrō | trāiectūrīs | ||||
| accusative | trāiectūrum | trāiectūram | trāiectūrum | trāiectūrōs | trāiectūrās | trāiectūra | |
| ablative | trāiectūrō | trāiectūrā | trāiectūrō | trāiectūrīs | |||
| vocative | trāiectūre | trāiectūra | trāiectūrum | trāiectūrī | trāiectūrae | trāiectūra | |